Thursday, October 7, 2010

ഒരു പുഴ മരിക്കുന്നു















നാളേറെയായിട്ടുണ്ടെന്റെ മനസ്സിലൊ- 
രാര്‍ത്തനാദം വന്നലയ്കാന്‍ തുടങ്ങീട്ട്‌
എവിടെ നിന്നാണെന്നറിയില്ലയെങ്കിലും
പരിചിതമാണാ സ്വരമനിക്ക്‌
പിന്നെ ഞാനറിഞ്ഞെന്‍ തോഴനില്‍ നിന്നുനിന്‍
മനമലിയിക്കും കദനകഥ
ഒരുവേളയെന്റെ മനസ്സിലൊരായിരം
ഓര്‍മ്മകള്‍ വന്നു നിറഞ്ഞിടുന്നു
ചടുലമെന്‍ ബാല്യത്തില്‍ നിന്‍ മടിത്തട്ടില്‍
മതിവരുവോളം നീന്തിത്തുടിച്ചതും
നിറമോലുമെന്‍ കൌമാര ദശകളില്‍
വൈകുവോളം കളിപറഞ്ഞിരുന്നതും
ഒടുവിലൊരു കണ്ണുനീര്‍ച്ചാലായ്‌
നീ അന്ത്യയാത്രയോതിയതും
ഇന്നുനിന്‍ കുഴിമാടത്തില്‍ ഞാനുമെന്‍
കണ്ണീര്‍കണങ്ങള്‍ പൊഴിച്ചിടട്ടെ!..

Friday, October 1, 2010

ആദ്യാക്ഷരം കുറിക്കുമ്പോള്‍...

വിജ്ഞാനത്തിന്റെയും വിനോദത്തിന്റെയും അക്ഷയഖനിയായ ബ്ലോഗിലേക്ക് വാഗ്ദെവിയെ ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട്   ഞാന്‍ പ്രവേശിക്കട്ടെ ... ബ്ലോഗിങ്ങിനെ പറ്റി കൂടുതല് അറിയാനും മനസ്സില്‍ തോന്നുന്ന ആശയങ്ങള്‍ പങ്കുവെക്കുവാനും ഞാന്‍ ഈ അവസരം ഉപയോഗിക്കട്ടെ. ഒപ്പം മറ്റുള്ളവരുടെ സര്‍ഗാത്മക സൃഷ്ടികള്‍ വായിക്കാനും എന്റെ എളിയ പ്രതികരണങ്ങള്‍ അറിയിക്കുവാനും ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു...


ഉര്‍വരാക്ഷരങ്ങളെപ്പറ്റി ഒരു വാക്ക് ...


എന്റെ ബ്ലോഗിന് എന്ത് പേരിടും എന്ന് ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് ബ്ലോഗിന്റെ കാലിക പ്രസക്തിയെപ്പറ്റി ഞാന്‍ ചിന്തിക്കാനിടയായത്. ബ്രോട്ബാന്ടു വേഗത്തില്‍  ജീവിതം ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ പല മാനുഷിക മുല്യങ്ങളും കൈമോശം വന്നിരിക്കുകയാണ്. സ്നേഹം, ദയ, കാരുണ്യം, സാഹോദര്യം തുടങ്ങിയ മനസ്സിനെ ഉര്‍വരമാക്കുന്ന (ആര്‍ദ്രമാക്കുന്ന) വികാരങ്ങള്‍ ബ്ലോഗിലുടെയെങ്കിലും നമുക്ക് പരസ്പരം കൈമാറാം എന്ന ആശയമാണ് എന്നെ ഈ പേരിലേക്ക് എത്തിച്ചത്... ഇങ്ങനെയൊരു വാക്ക് മലയാള നിഖണ്ടുവില്‍ ഉണ്ടോ എന്നെനിക്ക് സംശയമാണ് . ഇല്ലെങ്കില്‍ മലയാള ഭാഷയിലേക്ക് എന്റെ സംഭാവനയായിക്കോട്ടേ ഈ വാക്ക് !!!..... നിങ്ങള്‍ക്ക് സമ്മതമാണെങ്കില്‍ !.......